Producenci telefonów komórkowych stosują w swoich produktach coraz to bardziej dopracowane technologie. Urządzenia mobilne stają się bardziej wydajne, wytrzymałe i wszechstronne. Rozwój nie omija również jednego z głównych elementów urządzeń przenośnych – ekranów.
Coraz więcej z nich wyposażona jest w wyświetlacze AMOLED lub podobne warianty tej technologii. Czym jest wyświetlacz AMOLED w smartfonach? Czy sprawdza się lepiej niż inne?
Jak działa AMOLED? Wyświetlacz od Samsunga
Firmą odpowiedzialną za opracowywanie nowych technologii AMOLED jest Samsung. Wyświetlacze stosowane w smartfonach doczekały się wielu zróżnicowanych nazw. Być może spotkałeś się już z terminami takimi jak LCD, LED, OLED czy AMOLED. Różnią się one oczywiście nie tylko nazwami i skrótami, ale głównie zastosowaną w nich technologią. To również od niej będzie zależeć, jak dobre jest odwzorowanie kolorów czy wyświetlana jakość obrazu.
Jedną z nich jest AMOLED, który stosuje się przede wszystkim w urządzeniach mobilnych. Od niedawna wykorzystywana jest także w monitorach i telewizorach.
AMOLED to kolejny krok w rozwoju wyświetlaczy OLED, czyli organicznych diod świecących (Organic Light-Emitting Diode). Stanowi ich rozwinięcie poprzez uzupełnienie o aktywną matrycę (Active Matrix – stąd dodanie liter AM na początku).
Czyli taką, która może bardziej efektywnie zarządzać pracą niewielkich elektrod. Są one skryte pod szklaną warstwą wyświetlacza telefonu.
Taki system posiada specjalne tranzystory, które kierują prąd do poszczególnych pikseli. Układ aktywuje każdy punkt z osobna. W ten sposób efektywniej jest je podświetlać, bez względu na długość przekątnej ekranu. Dzięki temu można produkować je w bardzo dużych rozmiarach, nie tracąc na jakości obrazu.
AMOLED zapewnia Twojemu smartfonowi:
- niski pobór prądu,
- wysoką wydajność pracy,
- niewielką wagę wyświetlacza,
- zwiększony poziom jasności,
- perfekcyjnie odwzorowaną czerń.
Technologia OLED, AMOLED czy Super AMOLED?
O ile AMOLED stanowi po prostu ulepszoną opcję wersję OLED, o tyle ta z dodatkiem słowa “Super” idzie jeszcze o krok dalej. Usuwa niedoskonałości, które są słabym punktem AMOLED’ów.
Główny ich problem to połączenie kolejnych warstw. Zauważono, że między szkłem a panelem dotykowym tworzy się pusta przestrzeń o grubości niespełna 1 mm. Ta zaś przyciąga światło, przez co obraz jest gorzej widoczny.
W Super AMOLEDACH poradzono sobie z tą kwestią. Ekran stał się tym samym jaśniejszy i ma generalnie lepszą jakość. Zyskujesz także lepszy, szeroki kąt widzenia. Różnica jest zauważalna szczególnie w mocno słoneczne dni. Jeśli wyjdziesz ze swoim telefonem „na słońce”, to szybko przekonasz się, że AMOLED, Super AMOLED i OLED to zupełnie inne światy.
Co jakiś czas marka Samsung serwuje nowe rozwiązania. Są to najczęściej udoskonalenia istniejących już pomysłów. Z tego też powodu przy nazwie wyświetlaczy możesz spotkać różnego rodzaju nazewnictwo.
Kolejne warianty tej technologii to:
- Super AMOLED Plus. To jeszcze ładniejsze wyświetlanie kolorów i mniejsza ziarnistość. Wszystko dzięki zmianie ilości subpikseli, czyli cząstek składowych jednego kawałeczka obrazu.
- Dynamic AMOLED 2X. Ma wszystkie korzyści dynamicznego AMOLEDA. Emituje mniejszą wartość światła niebieskiego. Jest to zdrowsze dla oczu. Widoczny jest lepszy kontrast i efektywniejsza jakość kolorów. Stosowany m.in. w Samsungach S20, S21, Z Fold 2 i Z Fold 3.
- Fluid AMOLED. Opracowany dla telefonów OnePlus. Jest ustawiony tak, aby pobierał mniejszą ilość prądu. W sensie użytkowym nie różni się znacząco od opcji Super AMOLED. Działa w podobnej rozdzielczości i zapewnia odświeżanie powyżej 60 Hz.
Ekran AMOLED vs IPS LCD
Wyświetlacz IPS (In-Plane Switching) to podtyp matrycy LCD i do niedawna był stosowany powszechnie. Obecnie wykorzystuje się go głównie w budżetowych smartfonach. Cechuje się mniejszą głębią kolorów. Barwy wyświetlanego obrazu są tu mniej nasycone.
Dzieje się tak za sprawą metody naświetlania – w IPS jest ona równomierna. Z kolei w telefonach z OLED czy AMOLED piksele podświetla się osobno. Przez to ich czerń jest perfekcyjnie zachowana – nieaktywne nie świecą się. Technologię LCD spotyka się w dwóch konfiguracjach: LCD TFT (starszy typ) lub LCD IPS.
Warto wspomnieć, że IPS może też być bardziej łakomy na prąd. Mało który producent decyduje się na zastosowanie funkcji Always on Display (AOD) właśnie z tego powodu. Dodatkowo, w tej technologii nie da się zamontować czytnika linii papilarnych pod panelem dotykowym.
Chcesz zobaczyć techniczne porównanie tych opcji? Budowę poszczególnych wyświetlaczy wytłumaczono dokładnie np. w tym anglojęzycznym artykule.
Przykłady smartfonów z różnymi typami ekranów
Klikając na link sprawdzisz wygląd oraz aktualną cenę telefonu.
- Xiaomi Redmi 9A. IPS. 1600×720;
- Motorola Edge 20 5G. OLED. 2400 x 1080;
- OnePlus Nord 2T 5G. Fluid AMOLED. 2400 x 1080;
- Samsung Galaxy A52. Super AMOLED. 2400 x 1080;
- Samsung Galaxy S 21 FE 5G. Dynamic AMOLED 2X. 2340 x 1080.
Wady ekranów AMOLED
Mimo tego, że jestem zwolennikiem tej technologii, to jednak nie są one pozbawione wad. Choć trzeba przyznać, że coraz lepiej udaje się je eliminować. Do ich ciemniejszych stron należą:
- Możliwe wypalenie się pikseli jeśli przez długie godziny ciągle wyświetla ten sam obraz
- Bardzo intensywne, “cukierkowe” kolory. Można je co prawda kalibrować, ale mimo wszystko nie zawsze uda się wyeliminować tę cechę
- Problem z zieloną poświatą. Coraz częściej nowe smartfony borykają się z zazielenieniem wyświetlacza przy prezentowaniu niektórych barw
- Wyższa cena
Tak czy siak, jeśli miałbym komuś doradzić w zakresie wyboru ekranu, to z pewnością poleciłbym dobrej klasy, amoledowy wyświetlacz.
